Bir noktada bilmiyorlar keke çünkü. Tecrübe etmediler bir çok şeyi. Hayata atılacaklarken, çoğunun, en “deli”, kreatif zamanları bi’ göz odada “aile dırdırı” ve sosyal medyanın etkisinde geçti. Kendini sıyırıp fayda görenler elbet olmuştur da bir çoğu zamanını boş geçirdi bi’ noktada. Birçoğunun muhtemelen bi’ işe girip çalışmışlığı dahi yoktur ki süreç uzadıkça istek azalmaya devam edecek. Sonrasında lanetler okuyarak gidip gelecekleri işler bulacaklar “boşa geçmiş bir ömür” sayıklamalarıyla yaşayıp gidecekler. Hiçbir zaman kontrolü kendilerinde hissedemeyecekler :/.
İyi bir şey olmayabilir ya. Ülkede, atan her damara sirayet eden devrecilik olayından dolayı, ebeveyn oldukları senaryo biraz daha distopik bi’ hâl de alabilir.